ŻTC Bike Race Żyrardów

Niedziela, 14 sierpnia 2011 · dodano: 15.08.2011 | Komentarze 7

Dałem się jeszcze raz namówić na start w wyścigu szosowym i...nie żałuję. Tym razem (w przeciwieństwie do zeszłotygodniowego startu) dojechałem do mety.

Start znów szybki. Przespałem i ustawiłem się na końcu grupy. Po paru kilometrach tempo trochę spadło. Generalnie niezłe interwały peleton serwował - tempo od 30km/h do blisko 50km/h. Takie szarpanie było męczące. Wszelkie ucieczki były szybko kasowane a płaska trasa nie pozwalała na skuteczne ataki. Wyglądało na to, że cały wyścig będzie tak wyglądał jednak ze 2 kilometry przed końcem pierwszej pętli czołówka szarpnęła i grupa się porwała. Utrzymałem się w czubie. Na rozjeździe (koniec pętli) jakiś baran przede mną nie mógł zdecydować się który dystans jechać. Zaczął się składać do skrętu na drugą pętlę po czym gwałtownie odbił w stronę mety. Żeby nie uderzyć w niego intuicyjnie położyłem rower i zaliczyłem niezły szlif. Na szczęście większość sunąłem na kierownicy i pedale więc noga zdarta nie za mocno. Czołowa grupka odjechała. Z nogi strużką pociekła mi krew. Zdarzenie wyzwoliło we mnie sporo adrenaliny, dzięki czemu dogoniłem czołówkę jadąc dobry kilometr w trupa. Druga runda pokonana w szybszym tempie ale znów mnóstwo było szarpania. Jakieś 2km przed metą uciekł zawodnik, nikt nie kwapił się do pogoni i ten zrobił przewagę wystarczającą na wygraną. Walka o kolejne miejsca miała rozegrać się na finiszu a tutaj wiedziałem, że mam nawet jakieś szanse jako że coś tam potrafię wykrzesać z siebie w krótkim czasie. W ostatni zakręt złożyłem się idealnie i jechałem ok. 5 miejsca. Niestety w łuku przed metą koleś jadący przede mną zamknął mnie, przyhamowałem i spadłem dalej. Na ostatnich metrach wyprzedziłem jeszcze rzutem na matę jednego zawodnika zajmując ostatecznie 12 miejsce w Open, ze stratą 7s do zwycięzcy i 4s do pierwszego w kategorii. Zabrakło doświadczenia i szosowego cwaniactwa na finiszu. Mimo wszystko jestem zadowolony - udało się utrzymać w czołówce choć trzeba uczciwie przyznać, że peleton sporo zrobił, żeby nie uciec zawodnikom mojego poziomu.